7 - 8 września 1939 r.
W dniu wybuchu II wojny światowej w Starachowicach utworzono Komendę Obrony Miasta, na czele której stanął mjr Trzebiński. Jej zadaniem było zabezpieczenie miasta i Zakładów Starachowickich przed nalotami niemieckiej Luftwaffe. Utworzono posterunki obserwacyjne i ustawiono dwie baterie dział przeciwlotniczych. Ponadto pracownicy zakładów, porucznik Leszek Kistelski (na zdjęciu) i porucznik Jerzy Sosnowski sformowali baterię dział tak zwanych zenitówek, którą ustawiono w południowej części miasta. Stanowiska artylerii przeciwlotniczej rozmieszczono także na wzgórzach okalających miasto.
Zakłady zaprzestały w tym czasie produkcji. 5 września,o godzinie 17 nastąpiła ewakuację części urządzeń i pracowników zakładów. Maszyny i część pracowników została pociągiem odprawiona do Kowla. Ze zwolnionych z zakładowych obowiązków pracowników por. Kistelski sformował plutony, które także miały bronić miasta.
Prawdopodobnie od 6 września Rejonowa Komenda Uzupełnień przystąpiła także do formowania Ochotniczej Kompanii Szturmowej dowodzonej przez porucznika Kazimierza Starowicza. Składała się ona z niepowołanych do wojska ochotników.
7 września 1939 r. ok godz 14.00 oddziały rozpoznawcze Wehrmachtu usiłowały wjechać do Starachowic od strony Pawłowa . Na wzgórzu Trzech Krzyży stanowiska zajmował pluton dowodzony przez porucznika Jerzego Sosnowskiego. W miejscu gdzie rozwidlają się drogi do Wąchocka i do stacji kolejowej Wierzbnik pojazdy rozpoznawcze zostały ostrzelane przez dwa polskie działa przeciwpancerne podporucznika Sosnowskiego. Jeden został rozbity, a drugi z uszkodzoną wieżyczką obrotową pojechał w stronę stacji kolejowej. Został tam zdobyty przez oddział ochotników pod dowództwem Antoniego Hedy.
Polskie oddziały wieczorem opuściły miasto. Następnego dnia rankiem zostało ono zajęte przez oddziały niemieckie. W odwet za opór stawiany przez obrońców, hitlerowcy zajmując miasto na jego przedmieściach, w Michałowie i Wanacji, zamordowali 23 osoby.
