Krzepin, dwór
Pokaż, jak dojechać

W tym miejscu istniał dwór i majątek należący podczas okupacji niemieckiej do Stefana Siemińskiego. 

15 listopada 1943 r.

Od wiosny tego roku coraz częściej bojówki PPR/GL Stanisława Olczyka "Garbaty" dokonywały zwykłych rabunków i morderstw na działaczach niepodległościowych. Powodowało to krwawy odwet oddziałów AK. Aby nie dopuścić do eskalacji bratobójczej walki Komendant Obwodu AK doprowadził do spotkania w dworze w którym wzięli udział przedstawiciele najważniejszych organizacji zbrojnych z terenu włoszczowskiego. 

     Prawdopodobnie ustalono zaprzestanie zbrojnych działań przeciwko sobie. "Garbaty" zobowiązał się zaprzestać mordów i dzikich akcji zaopatrzeniowych w zamian za co AK wyznaczyła  trzy majątki: Czaryż, Moskorzew i Kwilina jako miejsca przeznaczone do zaopatrywania się przez bojówki GL w żywność. Jednocześnie zwolniono te majątki od świadczeń na rzecz AK.

Więcej w rozdziale: Kłopoty z PPR/GL

24-27 października 1944 r.

Od 24 października w Krzepinie i okolicy stacjonowały oddziały 74 pułku piechoty AK oraz I batalion 2 pp Leg. Eugeniusza Kaszyńskiego "Nurt". W samym krzepińskim dworze stacjonowały sztaby oddziałów oraz zwiady konne i radiotelegrafiści. Poszczególne bataliony zakwaterowały w Krzepinie, Zagórczu (dziś część Krzepina) oraz w Bałkowie. Dwa dni prowadzono intensywne szkolenie połączone z inspekcją oddziałów. 27 października od rana odziały AK stoczyły trwającą 6 godzin bitwę z Niemcami. Po zwycięskiej walce opisanej w innym miejscu pozostało pamiątkowe zdjęcie. Od lewej: Marian Nitecki „Pikador” (dowódca zwiadu konnego 7. Dywizji AK), Mieczysław Tarchalski „Marcin” (dowódca I batalionu 74. pułku AK) i Dymitr Karpow „Dymitr” (w tle NN).