Dąb Pamięci przypominający Waleriana Śniadowskiego zamordowanego przez Sowietów wiosną 1940 roku w Charkowie.

Śniadowski  Walerian urodzony 14 grudnia 1899 r. w Warszawie. Syn Ludwika i Michaliny z Bobolich. W 1918 (listopad bądź grudzień) wstąpił jako ochotnik do tworzonego właśnie w Rembertowie pod Warszawą  8 pułku artylerii polowej, w którego szeregach uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Po wojnie ukończył kurs dla oficerów gospodarczych. W 1921 przeniesiony do rezerwy. Awansowany do stopnia porucznika rezerwy ze starszeństwem od 2 stycznia 1932. Przydzielony do 1 Pułku Artylerii Przeciwlotniczej. Absolwent SGH, wicedyrektor Oddziału Wojewódzkiego Banku Polskiego w Kielcach.

Podczas kampanii obronnej 1939 roku dostaje się do sowieckiej niewoli. Zamordowany wiosną 1940 roku w Charkowie. Pochowany na charkowskich Piatichatkach. 

Pośmiertnie do stopnia kapitana.