15 września 1943 r. ruch oporu ukarał chłostą trzy kobiety (Natalię Wolińską, Helenę Prasał i Ewę Mikę) mieszkające w Kornicy, a pracujące na terenie obozu ćwiczeń w Baryczy. Powodem akcji było utrzymywanie przez nie zażyłych stosunków z Niemcami.
Na drugi dzień kobiety poskarżyły się w miejscu swojej pracy Paradowskiej (Niemka od lat żyjąca w Polsce, która teraz przyjęła volkslistę). Ta zadzwoniła do koneckiego gestapo z prośbą o interwencję. Zaowocowało to przyjazdem niemieckiej ekspedycji która aresztowała 21 mieszkańców Kornicy, których przewieziono do aresztu w Końskich.
23 września do lasu na Baryczy przewieziono 16 osób. Spośród nich 10 osób pochodziło z Kornicy (aresztowani w opisanych okolicznościach): Józef Bala, Kazimierz Chamczyk, Walenty Kania, Jakub Sroka, Ludwik Piwowarczyk, Franciszek Prasał, Aleksander Chonin, Jan Chamczyk, Stanisław Postula, i Antoni Węgrecki. Pozostałe sześć osób dołączono spośród przebywających w areszcie. Byli to: Zdzisław Dzwonnik, Ryszard Komorowski, Franciszek Klech, Mieczysław Ślusarczyk i dwie osoby o nieustalonych nazwiskach.
W drugiej połowie stycznia 1945 roku zamordowani zostali ekshumowani i odbył się ich uroczysty pogrzeb. Zwłoki przewieziono na cmentarz w Końskich, gdzie wszyscy spoczywają we wspólnej mogile.
Zaznaczamy, że istnieją jeszcze inne koncepcje powodów aresztowań w Kornicy, ale prezentowana wydaje nam się najbardziej prawdopodobna.
